Waarom ik me verkiesbaar stel voor de Europese Verkiezingen 2024
Een gesprek met Anna Koolstra, een van de jongste kandidaten die op 6 juni aanstaande verkiesbaar is voor het Europees Parlement.
Netherlands,
Story by Anna Koolstra. Edited by Joost Backer
Published on May 31, 2024.
Reading time: 3 minutes
Politiek is voor mij de manier om mijn idealen te verwezenlijken in de maatschappij. Elke dag zie ik overal waar ik kijk dingen die niet rechtvaardig, niet duurzaam of niet sociaal zijn. De hoge kosten van het openbaar vervoer bijvoorbeeld. Of als mensen vertellen hun huurwoning nauwelijks te kunnen betalen. Daar wil ik wat aan doen en ik heb het gevoel dat dat mogelijk is in de politiek. Wat ik er ook bijzonder aan vind: het moet met anderen, het kan niet solo. Onderdeel van onze democratie is dat we met elkaar in gesprek gaan over onze problemen en potentiële oplossingen. Ik vind het te gek om met mensen aan de slag te mogen om de wereld een beetje beter te maken.
Toen ik begon met werken op mijn 22ste, werd ik door mijn collega’s streng toegesproken. Ik was altijd al wel maatschappelijk bezig zoals bijvoorbeeld met duurzaamheid (fossiele investeringen beperken), kansengelijkheid (lesgeven op scholen in achterstandswijken), maar had me nog nooit verbonden aan een partij. Toen ik tijdens het werken bij de Rijksoverheid weer eens een grote mond had, zei een collega tegen mij: “hoe kan je zoveel meningen hebben en niet lid zijn van een politieke partij.” Hij had gelijk. De volgende dag kwam ik met een printje naar mijn werk dat ik lid was geworden. Dat is nu zeven jaar geleden.
Heel veel mensen zijn voor mij belangrijk. Ze inspireren, motiveren, bekritiseren, helpen mij verder. Het zijn er teveel om op te noemen. Maar laat ik er twee uitlichten: mijn vader heeft me van jongs af aan wel altijd gepusht om alles uit het leven te halen. Er bestond geen half werk: of we nou samen muziek maakten of een stevige discussie hadden. En hij moedigde ook alles aan wat op mijn pad kwam. Toen ik zestien was gingen we samen naar een open dag van een United World College (UWC). Dat was een school voor vrede en duurzaamheid in het buitenland. Ik ging uiteindelijk naar Bosnië-Herzegovina. Hij was de eerste die zei dat ik dat moest doen. En die ervaring heeft mij echt gevormd: ik heb daar zoveel geleerd over mens en maatschappij, kritisch na te denken en hoe vorm te geven aan idealisme.
De ander is Alexandria Ocasio Cortez. Zij is een geweldige politicus: jonge vrouw, links, principieel, verbaal enorm sterk en gesteund vanuit een hele grote groep mensen opgekomen. Zij inspireert mij: zij wil ook de belangen van burgers weer voorop stellen en de macht van het grootkapitaal inperken. Dat wil ik ook: op wonen, werknemersrechten, klimaat. En trouwens: zij was ook 29 toen zij voor het eerst politiek werd verkozen. Dat ben ik nu ook. Dus de sterren staan goed! Ik hoop dat veel mensen op 6 juni, de laatste vrouw, Anna Koolstra, op plek 20 van GroenLinks PvdA stemmen.
How does this story make you feel?
Follow-up
Do you have any questions after reading this story? Do you want to follow-up on what you've just read? Get in touch with our team to learn more! Send an email to [email protected].
Talk about this Story
Please enable cookies to view the comments powered by Disqus.
Subscribe to our Monthly Newsletter
Stay up to date with new stories on Correspondents of the World by subscribing to our monthly newsletter:
Topic: Liberation
> India
Becoming A Happiness Ambassador: A Dream of a Young Social Activist from India
A story by Sanjoli Banerjee
5 min
After having studied abroad, Sanjoli arrived at an inflection point and realised that her position was one of privilege. She returned to India and decided to give back to those not so privileged. Read more...
> Timor-Leste
Mehi/Dreams in Dili
A story by Phoebe Parsons
1 min
This video shares the story of Isabel, a former student of Pro-EMA (Empowering Program for Women and Adolescents) in Timor-Leste. Read more...
> Indonesia
Celebrating Ahmadiyya: Love, Humanity, and the Challenge to Religious Freedom in Indonesia
A story by Rahma Roshadi
3 min
Rahma, raised in the Ahmadi Muslim community in Indonesia, shares her personal journey intertwined with the remarkable story of Ahmadiyya Jama’at. Discover her unique perspective on the organization's enduring commitment to love, humanity, and religious freedom in Indonesia, encapsulated by their motto, 'Love for all, hatred for none.' Read more...
Explore other Topics
Get involved
At Correspondents of the World, we want to contribute to a better understanding of one another in a world that seems to get smaller by the day - but somehow neglects to bring people closer together as well. We think that one of the most frequent reasons for misunderstanding and unnecessarily heated debates is that we don't really understand how each of us is affected differently by global issues.
Our aim is to change that with every personal story we share.
Community Worldwide
Correspondents of the World is not just this website, but also a great community of people from all over the world. While face-to-face meetings are difficult at the moment, our Facebook Community Group is THE place to be to meet other people invested in Correspondents of the World. We are currently running a series of online-tea talks to get to know each other better.